Over ontwikkelen met en reizen zonder doel

Wanneer ik weer eens de vraag "Wat doe jij eigenlijk tegenwoordig?" op me afgevuurd krijg en ik vertel over PMO krijg ik uiteenlopende reacties. Met die reacties wordt vaak ons beeld bevestigd dat er nog veel missiewerk te verrichten is om PMO op de juiste manier op de kaart te zetten. Een veelzeggende reactie was: "O, leuk. Dan werk je zeker met veel vrouwen!". Nogal een stereotype, maar ook nog eens een onjuiste. Ten opzichte van onze branche is het percentage vrouwen dan wellicht hoger dan gemiddeld, maar het beeld dat PMO-ers verdwaalde secretaresses zijn is pertinent onjuist. In ieder geval in onze benadering.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over ronde tafels en zakenkoffers

Gistermiddag (donderdag 10 november) vond de eerste Ordina PMO Ronde Tafel plaats in de Ordina-skybox in de Amsterdam ArenA. De aanwezige PMO managers (of equivalenten daarvan) hebben hun beelden gedeeld rondom het thema 'De business case van PMO', onder begeleiding van Bert Hedeman en onze eigen Paul Hesselman. Vanuit Ordina waren naast Paul Hesselman ook Nicolle van den Heiligenberg (Business Unit Manager van de PMO unit), Peter Boshuis (PMO Consultant) en ondergetekende (PMO Consultant en organisator en facilitator van de Ordina PMO Ronde Tafel) aanwezig.

In diverse plenaire en break-out sessies deelden de tafelgasten hun ideeën en ervaringen. Al snel viel op dat de gasten veel ervaringen en uitdagingen gemeen hebben.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over pendules, instrumenten en tovenaars

Organisaties zijn continu in beweging. Constant wordt geprobeerd de structuur optimaal aan te passen aan de veranderende markt. Trends worden gevolgd, consultancybureaus worden geraadpleegd, organigrammen worden getekend.

Wat opvalt in deze bewegingen is dat er continu wordt omgeschakeld van centralisering naar decentralisering. Wat een collega van mij ooit treffend 'de pendule van organisatieverandering' noemde. Er wordt gecentraliseerd vanuit efficiencyoverwegingen. Efficiency en effectiviteit vanuit specialisatie en schaalvoordeel.

Wat er vervolgens veelal gebeurt is dat processen niet volledig worden geïmplementeerd, de efficiencyvoordelen niet worden behaald, er een indirect apparaat wordt opgetuigd met eigen management, daar weer ondersteuning bij... Kortom: het werkt niet, het wordt te groot, het kost teveel geld en levert te weinig op. Onvrede. Waarom moeten de bedrijfsonderdelen zoveel kosten afdragen voor iets wat ze eerst zelf beter deden? Oplossing: decentraliseren! En zo komt de vicieuze cirkel weer aan zijn begin. Want ook decentralisatie heeft uiteindelijk niet de beoogde voordelen.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over een congres, batterijen en Twitter

Op 27 september was ik voor de derde maal aanwezig op het Congres voor Planning, Tijdregistratie en Urenregistratie. Het was wederom erg interessant. Het mooie is dat er zowel praktijcases als productpresentaties als ontwikkelingen in de markt worden besproken. Natuurlijk werden er een hoop open deuren ingetrapt, maar zelfs dat kan op zijn tijd nuttig zijn. Ik heb geprobeerd de meest interessante quotes te tweeten. Totdat de batterij van mijn telefoon leeg was (wanneer wordt daar iets op gevonden?).

Lees verder op bijoeben.nl...

Over kennis en wijsheid

De tijd waarin we leven wordt wel die van een kenniseconomie genoemd. Kennis is de belangrijkste productiefactor naast de traditionele factoren arbeid, natuur en kapitaal. Maar kennis an sich is niks. Daar kan je nog niks mee. Net zo min als arbeid, natuur of kapitaal overigens. De truc zit 'm in het toepassen ervan. En anders dan bij de traditionele productiefactoren is kennis vrijwel gratis verkrijgbaar. Je hoeft niemand meer uit te leggen hoe Google en Wikipedia werken. Googlen is een werkwoord geworden.

Dat betekent dus dat het onderscheid tussen succesvolle en niet succesvolle kenniseconomieën, maar ook van kennisintensieve organisaties en niet in de laatste plaats van de medewerkers die we dan 'kenniswerkers' noemen, ligt in het zo snel en goed mogelijk toepassen van de kennis. En dat gaat natuurlijk verder dan wie het snelst Google geopend heeft en het zoekwoordje heeft ingetypt. En het gaat dus verder dan een googlende screenager van generatie Y.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over verstandskiezen en zagen

Wanneer er een recessie aanbreekt vliegen altijd eerst 'de externen' er uit. Eerst de uitzendkrachten, dan de gedetacheerden en uiteindelijk alles dat niet op de eigen payroll staat. Tegelijkertijd wordt er extra scherp gekeken of bepaalde activiteiten niet geoutsourced moeten worden.

Het is altijd de vraag waarom je een externe zou willen inhuren en waarom je het niet gewoon zelf kan. Wat kan een externe nou beter dan jij zelf? Zijn externen dan echt zulke helden? En waarom heb je die zelf dan niet in dienst?

Het antwoord ligt in twee woorden: verandercapaciteit en specialisatie.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over problemen, oplossingen, uitdagingen, kansen, mogelijkheden en adviezen

Toen ik een paar jaar geleden een training Adviesstijlen volgde, won ik met een wedstrijdje adviseren het boekje 'De Professionele Adviseur'. De boodschap die me daaruit is bijgebleven is dat je je advies altijd moet afstemmen op je opdrachtgever. Klinkt simpel. Maar het betekent wel dat je in veel gevallen niet het optimale advies geeft in termen van resultaat voor de organisatie Je beperkt het tot hetgeen haalbaar is. Daarbij moet je rekening houden met de positie van je opdrachtgever. Als het voor de klantorganisatie het beste is om de afdeling van je opdrachtgever weg te saneren, zal je opdrachtgever in veel gevallen (wat mij betreft niet) dat advies toch niet als het beste advies ervaren. Het is dus zaak je in te leven in de wereld van je klant en er achter te komen wat voor hem of haar het hoogst haalbare is. Daarvoor zul je er eerst achter moeten komen wat nu eigenlijk het probleem is dat je bent gevraagd op te lossen. Dat is lang niet altijd het probleem dat je als probleemstelling verteld is. Bovendien zal je er achter moeten komen of dat probleem überhaupt wel een probleem is.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over... Sorry, waar over?

Een paar weken geleden heb ik de film Evan Almighty zitten kijken. Niet zomaar een aanrader, maar wel met een goeie boodschap aan het einde.

Plot in het kort: congreslid roept dat ie de world gaat changen (achtergrondmuziekje erbij!) en wordt door God gevraagd een ark te bouwen omdat er een overstroming aan komt.

Nu ben ik overtuigd atheïst (spoel naar 0:26), maar toch sprak de boodschap me aan.

Aan het eind van het verhaal vroeg het congreslid namelijk aan zijn opdrachtever waarom hij nu eigenlijk gekozen was, wat de hele actie nu voor zin had gehad, hoe zijn actie nu iets bijgedragen had aan changing the world. Het antwoord was: "Evan, je verandert de wereld stap voor stap, met één Act of Random Kindness per keer". En hij schreef ARK in het zand.

Als iedereen elke dag een zo'n act of random kindness zou doen, zou de wereld er inderdaad enorm op vooruit gaan. Ik vind het mooi.

Maar weer even terug op aarde. Terug naar de zakelijkheid.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over adviezen over adviezen

Ik vind dat je jezelf moet zijn, moet doen wat je leuk vindt, je jezelf moet profileren (en dat nog eens). Het valt me op dat niet iedereen dat vindt, of in ieder geval niet daarnaar acteert.

Zodra je gaat interacteren met externe partijen is het lastig om aan al deze principes vast te houden. Zeker als je iets van die externe partij gedaan wil hebben.

Consultants hebben het, zeker binnen de overheidsmarkt, zwaar te verduren. Adviseurs met te snelle pakken worden argwanend aangekeken. Terwijl dat snelle pak net zo weinig zegt over de persoon als dat geitenwollen sokken in sandalen zeggen over de drager daarvan.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over mijn bevindingen van een weekje vrij

Over een paar maanden loopt het leasecontract van mijn auto af. Ik mag dus shoppen voor een nieuwe. Afgelopen week was ik vrij en heb ik een paar lokale dealers bezocht. Proefritje hier, offertetje daar. Het is mij opgevallen dat autoverkopers zo slecht zijn in het verkopen van auto's. Terwijl dat toch hun vak zou moeten zijn. De gewenste carrosserievariant niet beschikbaar ("maar die andere rijdt precies hetzelfde"), verkopers die weg moeten ("maar als je verder geen vragen meer hebt, bel ik je van de week nog wel even"), eentje die het allemaal wel best vindt (op mijn vraag welke uitvoering of opties hij verder nog adviseert: "Neuh, ik zou 'm wel zo laten, denk ik"), eentje die het eigenlijk niet weet ("Ik denk niet dat het heel veel uitmaakt of je benzine of diesel gaat rijden, qua kosten") of nog mooier: er was helemaal geen verkoper beschikbaar.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over Einstein als werknemer

"Jonge starters hebben veel zelfvertrouwen en lijden aan zelfoverschatting." Dat is nogal wat. Het komt uit het recent verschenen boek "De grenzeloze generatie en de onstuitbare opmars van de ‘bv IK’". Een artikel hierover is te lezen op de website van NRC. De kop van het artikel "Doodleuk mailen aan je directeur" kwam ook voorbij in Dit Was Het Nieuws (het filmpje bestaat helaas niet meer). Eigenlijk zou je dat artikel ook even helemaal moeten lezen.

Wie mijn blogs een beetje bijhoudt las al eerder over de veranderende maatschappij met meer individualisme, minder merkvastheid, personal branding en de hunker naar zelfontplooiing.

Generatie Einstein (of Y) is arrogant, brutaal, narcistisch en hedonistisch. Einstein is minder een jobhopper dan X, maar is juist wel ongeduldig en vindt afwisseling en de zoektocht naar 'zingeving' wel nog belangrijker.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over jouw rol in de branding II

Een paar maanden geleden schreef ik een blog over personal branding. Laatst had ik het met iemand (ik noem geen namen) over dit onderwerp. Hij is fel tegen het hele concept. Na het lezen van mijn blog schreef hij de volgende reactie:

"Mijn mening blijft onveranderd. Via sociale media te koop lopen met je resultaten en een deel van je persoonlijk leven wat je (wel) graag wilt etaleren vind ik afdoen aan de mens achter het werk. Daarnaast vind ik het niet correct als het wordt opgedrongen, laat staan als er conclusies worden verbonden aan het feit dat iemand niet actief is op het gebied van sociale media.

Mensen de titel "merk" of "product" toedichten vind ik ook geen positieve ontwikkeling evenmin als met je vrouw, je kinderen en je golden retriever op het internet te vinden zijn terwijl je voor deze laatste nog een stokje het water in slingert.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over voeten en bureaus

Ik zit graag met mijn voeten op mijn bureau. Een collega wees me erop dat ik er over na moet denken wat ik daarmee uitstraal. Dat heb ik gedaan.

Ik vind het soms lekker om mijn voeten op mijn bureau te leggen. Bovendien helpt fysiek relaxen om je hersenen tot rust te brengen, waarna je beter kunt nadenken over ingewikkelde problemen. Zie ook mijn eerdere blog over komkommers en megahertz.

Als je met je voeten op je bureau, of onderuitgezakt er achter zit, kan je voor 'lui' aangezien worden. Terwijl je fysieke houding niets zegt over je mentale staat. In tegendeel dus in sommige gevallen.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over piramides en puzzels

Mijn eigen blogs teruglezend stel ik mezelf telkens weer de vraag waar mijn blogs nou over gaan. Of er een rode draad is. Waarom ik dit allemaal opschrijf.

In veel blogs link ik terug naar eerdere blogs. Er zijn dus verbanden tussen onderwerpen die in eerste instantie niet veel met elkaar van doen lijken te hebben.

Vanmorgen plingde er een lampje boven mijn hoofd. Het gaat om de verandering van de mens. En dus van de werknemer. En dus van organisaties. En van de wereld. En als ik dan terugdenk heb ik de basis gelegd met mijn artikel over resourcemanagement. In de inleiding daarvan schrijf ik over de veranderende arbeidsmarkt. Maar eigenlijk is er meer aan de hand.

Doordat het zo goed met ons gaat zitten we zo hoog in de behoeftepiramide van Maslow dat het alleen nog maar gaat om zelfontplooiing. De mens/werknemer is niet te houden. Die doet lekker waar ie zelf zin in heeft. Eten en een dak boven het hoofd zijn vanzelfsprekend, financieel hoeven we ons ook geen zorgen te maken. Alles is verkrijgbaar en uitwisselbaar, dus is het ergens niet leuk, gaan we weg. Net zo makkelijk.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over je shirt en de gang

Op dit moment voer ik veel sollicitatiegesprekken. In deze gesprekken staat persoonlijke ontwikkeling centraal. In onze filosofie is ambitie, drive en enthousiasme de basis van een goeie PMO'er (of is het PMO-er?). Bovendien stelt mijn werkgever de werknemer centraal en is men er van overtuigd dat door goed voor haar werknemers te zorgen zij uiteindelijk daar zelf de voordelen van kan genieten. En iemand die doelgericht groeit binnen zijn of haar ambitie, werkt het hardst en levert dus de meeste toegevoegde waarde. Vervolgens groeit hij harder, ontwikkelt zich sneller en levert weer meer toegevoegde waarde.

En toegevoegde waarde is dan weer de basis van onze PMO-propositie.

Lange inleiding voor waar ik eigenlijk naar toe wil.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over being compliant or not to be compliant

Ik heb een aantal blogs geschreven over de zin en onzin van verandering. En over al dan niet procesgestuurd werken. In mijn vorige blog over PMO noemde ik als derde reden om serieus bezig te gaan met PMO 'compliance'. Compliant zijn aan opgelegde wetten en regels is noodzaak. Compliancy aan interne regels en procedures is een keuze.

Je moet geen regels bedenken om te bereiken dat iedereen hetzelfde werkt. Wel kan je er voor kiezen iedereen hetzelfde te laten werken omdat je daar iets mee bereikt. Luister eens goed naar deze tekst.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over redenen om überhaupt PMO te leren spellen

Naast variatie in uitvoering en inrichting (vorige blog) is er uiteraard ook variatie in redenen om überhaupt iets op professionele wijze met PMO te gaan doen. Mijn teller staat op 3, maar dat is het zeker nog niet.

De eerste reden is een simpele: kostenbesparing op projectmanagement. Als je een deel van het werk waar je nu duurbetaalde projectmanagers voor inzet laat uitvoeren door goedkopere Projectmanagement Officers, ben je minder geld kwijt. Daar hoef je geen Einstein voor te zijn.
De tweede is niet veel ingewikkelder: inzicht in kosten en voortgang. Wanneer je een PMO-werkwijze inricht met de daarbij behorende functionarissen, kan vanuit het PMO gecontroleerd worden op zaken als budget, kosten en voortgang van het project, om zo te kunnen zien of en waar je moet bijsturen. Uiteraard neem je hierin een forecast mee en de actuele planning. Daarmee weet je dus of een project nog op koers is en of het op de gestelde tijd binnen het gestelde budget klaar zal zijn. Je gaat de projectmanagers dus controleren.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over variabelen, variaties en mogelijkheden

Hoe dieper ik in PMO duik, hoe meer variatie ik ontdek. Ook ik dacht een paar jaar geleden dat Projectmanagement Officers (PMO'ers) laagopgeleide secretaresses* waren, die de koffie haalden en de kopietjes maakten. Als het meezat mocht er worden genotuleerd. In mijn vorige blog haalde ik de professionalering van het vakgebied PMO al aan, nu wil ik wat dieper in gaan op de verschillende typen PMO'ers die je tegen komt.
Ik zie op dit moment twee variabelen waarmee verschillende varianten van de rol PMO'er ontstaan. Op de ene as zie ik het verschil tussen een controlerend en een ondersteunend PMO. Op de andere de generalist versus de specialist.
De eerste variabele legde ik in mijn vorige blog eigenlijk al uit. Er zijn PMO'ers die een project ondersteunen (vaak projectondersteuners genoemd) en er zijn meer centrale PMO's die projecten controleren vanuit compliancy en kostenbewustzijn.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over verandering, vernieuwing en professionalisering van een vakgebied

In mijn blog over meer regels en minder veiligheid schreef ik over de toenemende regeldruk en de schijnveiligheid die we daarmee creëren. De crisis van 2001 leidde tot meer regels, de huidige crisis heeft er voor gezorgd dat er ook daadwerkelijk scherp gekeken wordt naar naleving hiervan en doet er nog een schepje bovenop. Een ander kenmerk van de huidige (of zijn we er nou uit?) crisis is ook 'normalisatie'. En 'focus'. Grote kans dat dit ook na de crisis nog doorzet. Ik bedoel hiermee dat er steeds beter gekeken wordt of dat wat gedaan wordt, ook wel het juiste is. Of het bijdraagt aan de strategische doelstellingen van de organisatie, en wordt uitgevoerd conform de geldende compliancy-richtlijnen (zowel de interne als de wettelijke). Ondertussen moet het allemaal zo effectief en efficiënt mogelijk uitgevoerd worden. Onderlinge afstemming tussen de verschillende activiteiten is daarbij ook essentieel. Organisaties pakken steeds meer activiteiten op als project. En deze worden steeds professioneler uitgevoerd.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over hoe we er zelf voor zorgen dat we geen service krijgen

Met dank aan Youp is er nogal veel aandacht voor het fenomeen 'klantenservice' geweest eind vorig jaar. Iedereen heeft wel ervaring met het niet krijgen van service als klant.
Het is ook wel een interessante kwestie. Aan de ene kant is de maatschappij aan het individualiseren. Ieder voor zich, persoonlijke ontwikkeling, zelfontplooiing... Dit leidt onder meer tot flexibilisering: parttime werken, thuis werken, jobhoppen, ZZP'en... De technische mogelijkheden breiden zich uit. De concurrentie wordt heviger. De druk op kosten is hoog.

De eisen van de klant worden hoger. De concurrentie ligt op de loer. Het vergelijken van aanbieders is door internet kinderspel. De uitwisselbaarheid van dienstverleners is ook hoog. De merkvastheid neemt af, dus de overstap naar een andere provider is snel gemaakt. Het binnenhalen van klanten met lage tarieven lijkt belangrijker dan het behouden van klanten met goeie service. Terwijl bestaande klanten altijd meer opleveren dan nieuwe, dat weten we allemaal.

Lees verder op bijoeben.nl...

Over wat we kunnen leren van Helga

Elke dag vertelt Helga hoe het weer was vandaag. Bij RTL nemen ze het weer serieus. Daar is het weer een apart programma. Wat zo mooi is, is dat ze uitgebreid stilstaan bij het weer van vandaag. Dat ze terugkijken hoe mooi de dag was. Foto's d'r bij. Er wordt niet gekeken of het weer goed voorspeld was. Het was zoals het was. En het was mooi. En dan over naar de verwachting voor de komende dagen.
 
In bedrijven werkt dit nogal anders. Daar wordt eindeloos geforecast, bijgesteld, en dan vooral gekeken waarom de forecast afwijkt, en waarom de forecasts onderling afwijken. Lijstjes naast elkaar. Nog eens checken. Nog eens bijstellen.

Lees verder op bijoeben.nl...