Over jouw rol als drugsdealer

In voorgaande blogs heb je kunnen lezen dat er allemaal mechanismen zijn die je in leven houden, je beschermen en je voortbestaan mogelijk maken. Je hebt een automatische piloot en je hebt angsten. Om dit te sturen ben je je eigen drugsdealer. Je deelt stofjes uit om je te belonen of te behoeden. Er is een aantal stofjes in je hersens dat ervoor zorgt dat je je goed voelt. En dat werkt verslavend.
De eerste twee stofjes helpen je dagelijks te overleven. De andere twee gaan vooral over samenwerken in een groep. Zoals je in mijn blog over je angsten hebt kunnen lezen wil je successen behalen en er bij horen. In deze volgorde behandel ik ze ook. En dat is jammer, anders zou ik het acroniem 'DOSE' kunnen gebruiken.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over je angsten

Je ouderwetse rare mensenbrein is continu bezig met het detecteren van gevaar en het zoeken naar genot. Je wil overleven. Daardoor heb je allemaal emoties.
Emoties zijn feedbackmechanismen die ons vertellen of iets waarschijnlijk goed of waarschijnlijk slecht is. Ze helpen je te leren, waarschuwen je en sturen je. Allemaal om te overleven en voort te planten. Want dat willen we. Allemaal.

Ons brein kent geen onderscheid tussen werkelijkheid en fictie. Je brein neemt alles aan als waarheid. Dat is best vervelend als datzelfde brein zich richt op leven en overleven en continu bezig is met het spotten van gevaar. Zeker als dat brein langzamer evolueert dan de wereld om ons heen.
Het meeste gevaar dat we zien is er dan ook niet. In zoverre, het is niet levensbedreigend. Het voelt misschien niet helemaal lekker, het is spannend en je gaat er van zweten, maar dat is het dan ook wel.
Er zijn twee universele angsten van de mens. De angst om te falen en de angst om er niet bij te horen. Iedereen heeft hier in meer of mindere mate last van.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over waarom je zou willen veranderen

Vorig jaar wilden we graag iets goeds doen. Een bijdrage leveren. Wij wilden bejaarden gelukkig maken met een tour op Schiphol. Dus togen we af naar een bejaardentehuis en laadden onze leaseauto’s vol oude vandagen. We waren net de A2 op gedraaid toen de oude man naast me op de passagiersstoel zei: “O, wat is dit mooi. Ik ben al zolang niet op de snelweg geweest. Het is nu al een geslaagde dag!”

Wij weten niet wat ons gelukkig maakt. We doen de hele tijd dingen die ons juist niet gelukkig maken. Ondanks dat de kennis over wat ons we gelukkig maakt gewoon voorhanden is.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over de onterechte angst om je medewerkers te laten ontdekken wat ze willen

Vandaag heb ik de 200e deelnemer aan de training gebaseerd op mijn boek 'En nu jij!' mogen verwelkomen. Voor de 200e keer heb ik iemand het hoofd op hol gebracht met een stappenplan, modellen, theorie, filmpjes en oefeningen. Maar vooral heb ik voor de 200e keer gezien hoe mensen in staat zijn zichzelf in beweging te brengen. In beweging naar hun doelen. Naar meer leuke dingen doen. Naar geluk zelfs.
"Maar Frank, wat heb ik er nou aan als ik mijn medewerkers naar jou stuur? Dan nemen ze vervolgens allemaal ontslag!" Een vraag die ik geregeld krijg. En dat kan terecht zijn. Als je je medewerkers niets meer te bieden hebt dan wat ze nu doen. Als je ze het liefst vastgebonden achter hun bureau houdt en ze altijd wil laten doen wat ze gisteren ook deden. Maar dat wil je niet.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over de vraag of geld gelukkig maakt

Nee. Geld maakt niet gelukkig. Een klein beetje meer geld maakt, tot op zekere hoogte, gelukkiger.
Tijdelijk. Maar mensen die op jonge leeftijd gelukkig zijn, worden later rijker, ontdekte biologisch psycholoog Meike Bartels van de Vrije Universiteit Amsterdam. Onderzoek van zowel Nobelprijswinnar Daniel Kahneman als professor en emeritus-hoogleraar aan de Erasmus Universiteit Ruut Veenhoven toonde aan dat er boven een inkomen van zo’n € 70.000 per jaar geen verband meer is tussen de stijging van het inkomen en het geluksgevoel. Blijkbaar ben je met dat inkomen in staat volledig te voorzien in de basisbehoeften van Maslow. Voor de hogere treden van de piramide speelt geld geen rol. Veel geld maakt dus niet gelukkiger. Wie meer verdient, wordt er niet gelukkiger van, maar wel tevredener. "Wij concluderen daaruit dat geld tevredenheid koopt, maar geen geluk", aldus de onderzoekers. De meest waardevolle dingen kosten het minste geld.
Ook de Amerikaanse professor Richard Easterlin ontdekte in 1974 dat er geen correlatie bestaat tussen het Bruto Nationaal Product en het rapportcijfer dat de bevolking van een land zichzelf gaf voor het geluksgevoel.
Niet in staat zijn in de basisbehoeften te voorzien heeft wel invloed op het geluksgevoel. Geen geld maakt wel ongelukkig.
Als je gelukkig bent, ben je socialer en actiever en dit leidt dan weer wel tot meer succes en daarmee meer inkomen.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over een gekleurde bril

"Help, op welk liedje lijkt dit liedje?" las ik op mijn scherm. Een appje van een vriendin. Hmmm, even luisteren. "Vooral het snelle stukje aan het begin." Ik hoorde iets wat leek op een nummer van Clapton. Deze? Nee. Maar die bedoelde ik ook niet. Die piano lijkt op iets van Simply Red. Maar dat was het ook niet. Eigenlijk een onmogelijke vraag. Want hoe kom ik er nou achter wat zij hoort in een nummer? Dat wat zij hoort hoeft helemaal niet te zijn wat ik hoor.
"Heb het idee dat het op een nummer uit de 80's lijkt en de tekst 'I don't know where I'm going' bevat", voegde ze toe. Mijn muziekkennis werd op de proef gesteld. Luisteren. Nog een keer luisteren. Nu ben ik ook muzikant. De technische benadering dan maar. "Dat snelle stukje aan het begin is een heel vaak gebruikt rijtje aflopende akkoorden", stuurde ik terug. De aanwijzing over de tekst leidde me af. "Dat met 'I don't know where I'm going' en zo'n rijtje akkoorden zit ook in 'Flying Blind' van Ilse DeLange, maar die zal je niet bedoelen", vulde ik aan. En welk nummer van Clapton was het nou? Deze! Nee.
Shit. Ondanks dat ik helemaal niet de wandelende Shazam ben die mensen in mij zien was dit natuurlijk een uitdaging om niet te laten liggen. En ik hoorde wat ze bedoelde. Dacht ik.

Lees verder op bijoeben.nl.