Over met hetzelfde botte bijltje hakken

Er kwam iets nieuws op mijn pad. Een nieuwe klus. En ik vroeg me af wat voor bijdrage ik daar aan zou

kunnen leveren. Ik had het nog nooit gedaan en vroeg mezelf af in hoeverre het eigenlijk noodzakelijk was dat ik eerder met dat bijltje gehakt had.

Ik dwaalde even af. Ik kan soms wat te lang nadenken over dingen. Onder andere over taal en woordgebruik. Dus daar ging ik...

Als je vaak met een bijl hakt wordt dat bijltje minder scherp. Deze wordt dus in die zin steeds botter. Dan ga je dus de botte bijl hanteren.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over winst uit verlies

Een paar weken geleden sprak ik een collega. Hij wilde eigenlijk wel wat anders gaan doen. Vond dat hij te lang niet deed wat hij wilde doen, maar wist ook niet precies wat dat dan zou moeten zijn. En om nou zomaar van die veilige basis te springen zonder parachute...
Toch was hij er wel mee bezig. Bovendien ging zijn tijdelijke contract aflopen en voelde hij wel een bui hangen. Zijn manager wist ook wel dat hij niet in zijn kracht zat en dat zijn carrière een keer zou gaan afbuigen.
Afgelopen week sprak ik hem weer. Hij had inderdaad te horen gekregen dat zijn contract niet verlengd zou gaan worden. Maar hij was opgewekt. Hij had de duw in zijn rug gekregen die hij nodig had. Natuurlijk had hij het in eerste instantie niet leuk gevonden. Maar naast de ruimte die hij de komende maanden krijgt om iets nieuws te vinden, weet hij dat hij er uiteindelijk positief op gaat terug kijken.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over het verband tussen de crisis en jouw ontwikkeling

Het is crisis. Dat wisten we al. Wat mij betreft is die crisis trouwens allang voorbij, maar goed.

Mijn laatste drie blogs gingen echter over geluk, lente en plezier. Thema's die altijd belangrijk zijn, maar juist nu extra relevant zijn omdat het allemaal wat minder binnen handbereik ligt. Het risico op het verliezen van je baan speelt een erg grote rol in ieders leven. Bovendien wordt de werkdruk opgevoerd door hetzelfde werk over minder mensen te verdelen. Ruimte voor initiatief en innovatie is er niet. Budgetten voor persoonlijke ontwikkeling worden steeds verder beperkt. De woorden 'salarisverhoging' en 'bonus' worden waarschijnlijk volgend jaar uit de Van Dale geschrapt.
We moeten dus harder werken, voor hetzelfde geld, zonder ruimte voor 'leuke dingen'. Maar weggaan durven we niet omdat we dan onze dienstjaren verliezen en een tijdelijk contract krijgen dat dan straks misschien wel niet verlengd wordt. Of dan tenminste bovenaan de 'last in first out'-lijst komen te staan.
We doen daardoor steeds minder wat we leuk vinden.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over kiezen tussen plezier en parachutes

Plezier, lol, fun. Of: verantwoordelijk, bijdrage, impact. Of: maatschappelijk, voldoening, zingeving.

We zijn er allemaal naar op zoek. Misschien niet allemaal naar alles. Zeker niet allemaal even hard of expliciet. Maar we willen 'leuke dingen doen'. En dan heb ik het over werk.
'Leuk' kent vele varianten. In ieder geval die negen waarmee ik deze post opende. Wat het lastig maakt is dat als je alleen maar doet wat je nu leuk vindt, je het risico loopt op een plek terecht te komen waar je dan niet wil zijn. Het is een dilemma waar ik nog geen oplossing voor heb.
Mensen die van hun hobby hun werk hebben gemaakt, zoals muzikanten, sporters en TV-presentatoren, moeten hun professionele bestaan vechten voor sponsorcontracten, naamsbekendheid en inkomsten. Slechts een enkeling kan er echt goed van leven. Los van die handvol BN-ers die er echt een langdurige carrière aan overhouden moeten de meesten op een bepaald moment een tweede carrière beginnen. Vaak in het verlengde wat ze al deden. Soms erebaantjes. Nog eens een lezing. Een reclame. Ergens als 'expert' over meepraten. Dit geldt met name voor sporters, maar er zijn zat uit elkaar gevallen bandjes en uitgerangeerde TV-persoonlijkheden die nu allemaal werk doen dat ver af ligt van hun definitie van 'leuk'. Ik kan me niet anders voorstellen dan dat zij dagelijks terugdenken aan vervlogen tijden.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over waarom de herfst ook een lente is

Oktober. Weinig maanden die zo weinig tot de verbeelding spreken als oktober. Het enige dat ik kan bedenken is een combinatie van regen, vallende blaadjes en niemand die op vakantie is. Files dus. En blaadjes op de rails.

Positief geredeneerd vanuit een professional services dienstverlener: hoge productiviteit!

De zomer is nu toch echt achter de rug. De winter moet zich nog aandienen. De eindsprint naar de Kerst is ingezet. Budgetten nog halen, of misschien juist nog op maken.
Hard werken dus. De laatste belangrijke maand van het jaar. Nu moet het gebeuren. Anders is het jaar voorbij. Tijd om na te denken heb je niet. Je ontwikkeling, innovatie, nieuwe projecten starten, even niet. Nu niet! Geen tijd. Knallen! Nu het nog kan. Op het randje van het jaar.

Maar het kan ook anders zijn. Ik heb vanmiddag bedacht dat ik mijn professionele leven en mijn ontwikkeling daarin niet meer in kalenderjaren, maar in gebroken boekjaren van augustus tot juli ga meten. Enerzijds 'gewoon omdat het kan', anderzijds omdat mijn 'business planning' altijd in de zomer plaatsvindt. En dat biedt een hoop voordelen.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over geluk, stappenplannen en lol trappen

Vandaag heb ik 'de Geluksprofessor' van Patrick van Hees gelezen. Vanmorgen begonnen. Vanmiddag uit. Ik kan me niet herinneren eerder een boek in een dag uitgelezen te hebben. Top. Wijze lessen. Onderhoudend verhaal. Herkenbare situaties en levensvragen, ondanks dat de hoofdpersoon al een paar jaar verder onderweg is. 

Het hele boek moet je echt zelf lezen, ik pik er nu maar even een klein deel uit. En of het nou echt uit het boek komt of dat ik dit er zelf van heb gemaakt laat ik ook even in het midden. 

We zijn allemaal ontzettend druk met presteren, doelen stellen en bereiken, status, geld... 'Persoonlijke ontwikkeling' staat ook op die lijst, maar alleen maar om toekomstige doelen te bereiken. 

De hoofdpersoon in het boek (het is een roman) komt er op een bepaald moment achter dat hij jarenlang keihard geleefd heeft, maar niets heeft bereikt. Zijn wereld stort in als een promotie aan hem voorbij gaat, zijn bedpartner hem laat staan en hij zelfs in zijn vak, zijn professie, zijn kunst op zijn retour blijkt. Hij vlucht en besluit een studie te maken van het fenomeen 'geluk'. 

Uiteraard komt hij erachter dat geluk niet bestaat uit geld, status, een Porsche en een maatpak. Dat succes niet hetzelfde is als geluk. Uiteindelijk heeft hij een boek geschreven, ondersteund door een model: The Road To Happiness. 

Ik heb veel geschreven over persoonlijke ontwikkeling. Heb al mijn inzichten zelfs gebundeld in iets wat steeds meer op een boek begint te lijken. Wat ik daar nog eens extra aan toe wil voegen is het volgende:

Lees verder op bijoeben.nl.

Over samenwerken en wat ik daarvan vind

De Trendrede 2014 is uit. Twaalf trendwatchers, waaronder collega Tony Bosma, tonen Nederland een uitgelicht pad naar de toekomst. Aldus zij zelf.

Mooie proza. Interessante denkbeelden om over door te mijmeren. Niet echt nieuws voor wie de ontwikkelingen in de wereld al in de gaten hield. Wel wat nieuwe verbanden tussen puzzelstukjes. 

Twee punten blijven hangen. Asynchrone wederkerigheid in plaats van gratis, en de zelforganiserende dwarsverbanden.

Om met de eerste te beginnen. Onlangs was ik bij een klant en sprak ik over procesverbeteringen die wij zouden gaan doorvoeren zodat zij ons minder hoefden te betalen (even kort door de bocht). Vraag van de klant was welke incentive er voor ons zou zijn om hier ons best voor te doen. Ik antwoordde dat dit bottomline voor ons nadelig zou zijn voor de korte termijn omzet, maar dat het ons gaat om het samen bereiken van doelen, en niet om 'quick bucks'. 

Ik werk in een grote organisatie die bestaat uit een veelheid aan 'business units', 'excellence centers', 'marktluiken' en divisies. Bovendien maken wij gebruik van een groot aantal leveranciers en partners. En we werken we voor een enorme verscheidenheid aan klanten. Maar ook daarbuiten ligt er nog een hele wereld aan organisaties.

Veel belangrijker is het dat al die entiteiten allemaal bestaan uit mensen. Klanten ook. Ik schreef al eerder over de onzin van conflicten. Ik vind dat het moet gaan om samenwerking. Gebruik makend van eenieders talent (de ook in de Trendrede uitvoerig besproken 'eigen kracht', waar ik ook al eens over schreef) er allemaal het beste uit halen.

Lees verder op bijoeben.nl

Over innovatie en hoe we ons niet meer laten verrassen

We hebben de afgelopen eeuwen een paar mooie revoluties gehad. Iedere revolutie heeft ons een paar stappen verder gebracht. De industriele revolutie, de stoomrevolutie. Mooie tijden waren dat. In een paar jaar tijd lichtjaren verder in ontwikkeling.

De IFA in Berlijn sluit net haar deuren. De IFA is de consumentenelectronicabeurs. Hier worden alle nieuwe technolische snufjes en de nieuwste gadgets gepresenteerd.

Een collega van mij vertelde mij dat het allemaal nogal tegenviel. Er waren maar weinig echt revolutionaire nieuwe producten. Niets schokkends. Wel wat leuke dingetjes hoor, maar het bezoeken van Berlijn niet waard.

Het valt me al een tijdje op dat we nooit meer versteld staan van nieuwe producten. Sterker nog, als we een nieuw product in handen hebben, zijn we verbaasd dat het nog zoveel niet kan. Waarom kunnen we niet overal altijd volop op volle snelheid internetten? Waarom kan onze batterij van de smartphone maar een dag mee? 

De ontwikkeling van technologie gaat zo hard dat we ons verbazen dat het niet sneller kan.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over een zeepbel en mijn nieuwe hobby

Het is alweer meer dan tien jaar geleden dat ik begon met werken. Via-via kwam ik bij Lost Boys terecht. De spetters van de internetzeepbel waren grotendeels opgedroogd, maar de vlekken zaten nog op de muur. Internet was gewoon geworden. Dacht ik.

Voordat ik bij Lost Boys aan de slag ging schreef ik als afstudeerscriptie een ondernemingsplan voor een eigen internetbedrijf, maar kwam er toen al achter dat we met een houtje-touwtje, in DreamWeaver geknutselde platte HTML website de wereld niet gingen veroveren. Internet was serious business. Het ging om veel geld en nam een belangrijke positie in in de positionering van een merk. Het opzetten van een digitaal kanaal vereiste ook toen al vakmanschap. Dat liet je alleen door specialisten doen.

We gaan alweer hard richting het eind van 2013, maar de vlekken van de zeepbel blijken hardnekkig, onderschrijft ook de schoonmaakexpert van de Telegraaf. De ontwikkeling van de technologie gaat hand in hand met maatschappelijke ontwikkelingen, waardoor snelheid en actualiteit steeds belangrijker worden. Ik schreef er al over vanaf mijn balkon aan de Turkse rivièra. Daar schreef ik over de hete aardappel die contentmanagement kan zijn. Dit kan leiden tot het ontstaan van een nieuwe functie binnen organisaties, die van het 'Content Competence Center', afgekort CCC.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over passie (bah) voor jouw vak

Het gebeurt me vrij regelmatig dat ik iemand zijn of haar vak uit zie oefenen en denk: "Dat kan ik ook!". Een trainer, een spreker, een consultant. En zelfs als ik er later nog eens over terugdenk blijft dat gevoel hangen. Nu vind ik al gauw iets leuk en interessant, dus moet ik even wat dieper. Volgens mijn eigen principes vraag ik mezelf dan of ik dat dan ook zou willen. Meestal zwakt mijn enthousiasme dan wel af. 

Ieder zijn vak. Maar wat maakt iets nou 'je vak'?

Lees verder op bijoeben.nl.

Over online en inline, technologie en content

Net geen jaar geleden schreef ik over het verband tussen de crisis en technologie. Enkele maanden geleden over hoe wij allemaal CEO zijn. Mijn laatste twee blogs gingen over de veranderingen die organisaties (moeten) ondergaan om de wereld bij te houden.

Er gebeurt van alles en veel daarvan gebeurt online. En de definitie van 'online' omvat ook steeds meer. Steeds meer kanalen, steeds meer devices, steeds meer verkeer. In de laatste Trendrede noemden de trendwatchers een verschuiving van online naar 'inline': continu op de hoogte, via alle beschikbare digitale kanalen. Ik las van de week over een onderzoek waaruit te concluderen viel dat virale boodschappen over het net maar deels daadwerkelijk via het net gedeeld worden. De koffieautomaat, de wandelgang en de werkplek scoren hoger. We praten dus ook nog met elkaar. Dat doen we dan wel over dingen die we dan online bekijken, maar toch.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over de verandering van verandering

Twee weken geleden deed ik een training MoP Foundation. Het certificaat is inmiddels gescoord, maar de lessen klinken nog door. Die lessen gaan veel verder dan de examenstof, zoals het een goede training betaamt (met dank aan de toptrainers van Hedeman Consulting).

Op een gegeven moment kwamen we in een discussie terecht over de definities van 'veranderen' en 'verbeteren'. Over onze gezamenlijke ervaring dat verandering te vaak als doel gezien wordt. Dat het eigenlijk over verbeteren moet gaan. Maar dat verbetering pas verbetering is als het ook daadwerkelijk bijdraagt aan de organisatie. 

Mijn beeld van verandering is aan het veranderen. De verandering van organisaties, de organisatie van verandering, maar ook de verandering van het vaste. 

Het grootste deel van mijn carrière heb ik mij gericht op processen. Primaire bedrijfsprocessen, zoals ik dat altijd heb genoemd. Processen die operational excellence zouden moeten brengen. Nu ga ik zeker niet al mijn werk van de afgelopen tien jaar door de WC spoelen, maar toch wil ik wel voor een deel terug komen op mijn eigen vasthoudendheid.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over de staande veranderorganisatie

Wat een dag! Keynotes, parallelsessies, netwerkborrels... Op dubbele uitnodiging van PMI Netherlands Chapter was ik vandaag bij de tweede PMI Netherlands Summit. Zowel als bestuurslid van de BPUG, als in de rol van 'exclusive blogger' (wat een titel!) mocht ik vandaag deelnemen. Bij deze dank ik PMI graag voor deze uitnodigingen. Ik heb weer wat om over na te denken.

Vorige maand bekeek ik het programma en verheugde ik mij op de inhoud. Ik schreef er over op PMOblog.nl en Ordina.nl. In die post schreef ik dat het mij opvalt dat we het steeds minder over de methodieken hebben, maar steeds meer over de toepassing er van. En over de verschuiving van projecten doen naar baten realiseren.
Vandaag heb ik me vooral daar op gericht en op de laatste conclusie uit die blogpost: de toename in dynamiek.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over superhelden, talenten en bewuste keuzes

Peter Parker werd gebeten door een spin, Bruce Banner werd geraakt door gammastralen, Kal-El werd door zijn ouders naar een andere planeet gestuurd waarna hij als Clark Kent door het leven ging.

Spider-Man, de Hulk en Superman kregen door toeval een bijzondere gave die zij inzetten ter bestrijding van het kwaad.
Bruce Wayne, Tony Stark en Don Diego hebben juist hun natuurlijke talent aangewend om de misdaad aan te pakken. Als Batman, Iron Man en Zorro pakken zij boeven aan die de burgermaatschappij kwaad doen. Nu zijn Bruce, Tony en Diego allemaal welgestelde zakenlieden. Hun rijkdom stelde hen in staat de benodigde gadgets, vermomming en tijd beschikbaar te hebben.

Normaal gesproken krijg je je talenten niet bij toeval. En is de rol die je daarmee vervult dus ook niet toevallig. De meesten van ons hebben ook niet de rijkdom van laatstgenoemd trio. We zullen dus een andere manier moeten vinden om ons nuttig te maken. Voor de maatschappij als geheel, maar laten we eens beginnen met ons zelf. Een inkomen, natuurlijk. Uitdaging, voldoening en ontplooiing daar bovenop.
Maar wat is dan je talent? Waarmee kan jij het verschil maken? Wat vind je nou echt leuk?

Lees verder op bijoeben.nl.

Over je eigen kracht

Afgelopen woensdag organiseerden we weer een kennisdelingssessie. Ditmaal door, over en bij 'Management Drives'. We hadden het over de drijfveren achter onze acties. Achter onze managementstijl. Een fantastische avond. Meer informatie op de diverse aangehaalde websites. Maar daar wilde ik het niet over hebben.

Ik ga even heel snel de diepte in. Maak de verbinding tussen heel veel van wat ik eerder geschreven heb. Ik verwijs naar een hele lijst eerdere blogs, waarin ook weer allemaal links zitten. Daardoor ben ik bang dat dit niet allemaal even goed te volgen zal zijn. Ik denk dat dit daarom de aanzet gaat zijn voor een tweede bundeling van blogs, zoals ik dat met mijn blogs over persoonlijke ontwikkeling ook doe. Hopelijk kan je me volgen. Wacht anders op de nieuwe bundeling.

Here we go.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over een frame in de branding

Doordenkend en napratend over mijn blog van gisteren over rollen in de branding moet ik nog wel even een paar kanttekeningen plaatsen.

Het juist presenteren van jezelf, jezelf van je beste kant laten zien, dus bezig zijn met wat wel 'personal branding' wordt genoemd vind ik belangrijk. Ik schreef er september 2010 een blog over, waar ik ook al reactie op kreeg. Het is iets waar je alleen maar voor of tegen kunt zijn, lijkt het.
Jezelf actief in de etalage leggen, met een strik er om, is niet iets wat iedereen zichzelf zomaar ziet doen. Het is in de ogen van sommigen zelfs ethisch niet verantwoord om het te doen.
Laten we het dan eens van een andere kant bekijken. Laten we het eens nuanceren.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over rollen in de branding

Vorige week was ik op een congres. Honderd vakgenoten bij elkaar, met allemaal hetzelfde probleem: ze krijgen zichzelf en elkaar niet verkocht. De vraag is alleen hoe groot dit probleem nou echt is. We raken er in ieder geval niet over uit gepraat.

Het thema van het congres was "Hoe verkoop en presenteer ik mijn PMO?". Verschillende presentaties passeerden de revue. Open deuren, eye openers, succesverhalen en bekende theorie wisselden elkaar af. Meer inhoud over PMO vind je hier.

Het klapstuk van de middag was de laatste presentatie. Vol energie nam Laurens Putter van Spiff het podium over. Zijn enthousiasme en humor gaf een licht 'Tjakka-gevoel'. Putter schudde ons wakker. Niet dat we waren ingedut door de andere presentaties, integendeel. Hij trok ons uit onze put. Hij zette ons zelf aan het roer. Natuurlijk, wist ik ook al, we hebben het zelf in de hand!

Lees verder op bijoeben.nl.

Over onzin

Vandaag stond ik weer op de carrièrebeurs. Op zoek naar nieuw talent. Jong of ervaren. Altijd leuk om op zoek te gaan naar drijfveren. Naar aansluiting.

In een van de gesprekken kwam een vraag over de term 'work-lifebalance' voorbij. Ik moest mijn nekharen even plat leggen. En mijn tenen weer strekken.
Ik kon me niet inhouden. Een kleine monoloog volgde.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over klagen over klagen, maar ook over leuke dingen

Ik wil graag even klagen over het feit dat we zo veel klagen.

Ik heb werk. Ik heb leuk werk. Leuke collega's ook. Ik groei. Ik bepaal zelf mijn dagindeling en agenda. Ik doe telkens verschillende opdrachten die ik ook nog eens zelf vind. Ik heb verantwoordelijkheid. Ik heb contact met verschillende lagen in de organisatie. Ik doe brede ervaring op. Ik doe echt leuke dingen.

Ik heb ambitie. Ik wil de top bereiken. Ik ken mijn ontwikkelpunten.

Ik ga niet snel genoeg. Ik krijg te weinig ruimte voor mijn eigen inbreng. Ik kan te weinig succes claimen. Ik ben eigenlijk nergens echt voor verantwoordelijk. Ik krijg de kans niet om echt stappen te maken. Ik kan mijn ervaring niet omzetten in vooruitgang.

Mijn manager doet te weinig aan mijn ontwikkeling. Mijn werkgever zou meer aandacht moeten besteden aan talent development. Mijn opleidingsbudget is te klein. De doorstroommogelijkheden binnen de organisatie zijn te beperkt.

Ik heb geen duidelijk beeld van wat ik wil gaan doen. Mijn ambitie is te vaag. Ik zie geen logisch carrièrepad vanuit waar ik nu sta.

Wat een onzin.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over hoe wij allemaal CEO zijn

Als consument vinden we het fijn dat we prijzen kunnen vergelijken. Dat we direct kunnen kopen, liken en tweeten. En direct in contact kunnen treden met onze winkels en aanbieders. Er is webcare, CRM, klantcontactcenters. Bedrijven kennen hun klanten steeds beter en staan steeds directer met hen in contact.

Zoals ik eerder al schreef: Technologie verandert de maatschappij voorgoed. De gevolgen voor organisaties zijn merkbaar. Maar de tegenbeweging is er ook al. In maart 2011 schreef ik hier al over trouwens.

De consument heeft macht. De strijd om de consument wordt tegenwoordig gevoerd op Facebook. De consument bepaalt steeds directer de strategie van bedrijven. Dit betekent dat bedrijven steeds wendbaarder moeten worden om zich aan te kunnen passen aan de grillige klantwensen. Dat betekent ook dat bedrijven steeds klantgerichter moeten worden om die klantwensen op te pikken. Steeds meer functies binnen organisaties worden daarom klantgericht.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over nieuw, oud, jong en verandering

Afgelopen week kreeg ik een rondleiding door de 'verrekijker', het nieuwe hoofdkantoor van de Rabobank. Aansluitend nam de programmamanager van de implementatie van de Rabo-variant van het nieuwe werken (want hoe nieuw is dat nou eigenlijk nog?) ons mee hoe hij zijn programma succesvol heeft opgeleverd. In de basis weinig nieuws. ICT is ondersteunend, de fysieke inrichting idem. Het gaat om de manier van werken. Het draait om vertrouwen. Ja, dat weten we nou wel.

Wel nieuw is dat zij het geflikt lijken te hebben. Niet alleen maar 30% minder werkplekken realiseren. Niet alleen maar iedereen een flexplek geven. Niet alleen maar laptops en smartphones uitdelen. Een cultuurverandering! Mensen verbinden, zeepkisten, bewijzen, meenemen, early adapters, weigeraars, aanhouden, draagvlak, commitment... The works. Mooi dat het lijkt te kunnen.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over hoe gewoon anders kan zijn

We hadden weer wat online besteld. De bel ging. Traphekje open, trap af, deur open. Hallo!? De bezorger stond alweer bij zijn auto, wilde alweer instappen. Haast. Snel weer terug, handtekeningetje, pakketje en zoef. De bezorger had helemaal geen PostNL-auto. Het pakketje was er wel van. De auto was van Bo-rent.

PostNL heeft het moeilijk. Ze reorganiseren, stellen dat weer uit. De postmarkt verandert hard en ze moeten mee. Maar de druk op de bezorger lijkt hoog. De kwaliteit matig. Er wordt gewerkt met flexibel inzetbare bezorgers, die geen tijd hebben, uitgemolken worden en hun werk niet als vak zien.

Er is nogal wat aan de hand...
Ik schreef een drieluik over de aanleiding hiervan. Technologie verandert de maatschappij voorgoed. De gevolgen voor organisaties zijn merkbaar. Maar de tegenbeweging is er ook al.

Lees verder op bijoeben.nl.