Over piramides en puzzels

Mijn eigen blogs teruglezend stel ik mezelf telkens weer de vraag waar mijn blogs nou over gaan. Of er een rode draad is. Waarom ik dit allemaal opschrijf.

In veel blogs link ik terug naar eerdere blogs. Er zijn dus verbanden tussen onderwerpen die in eerste instantie niet veel met elkaar van doen lijken te hebben.

Vanmorgen plingde er een lampje boven mijn hoofd. Het gaat om de verandering van de mens. En dus van de werknemer. En dus van organisaties. En van de wereld. En als ik dan terugdenk heb ik de basis gelegd met mijn artikel over resourcemanagement. In de inleiding daarvan schrijf ik over de veranderende arbeidsmarkt. Maar eigenlijk is er meer aan de hand.

Doordat het zo goed met ons gaat zitten we zo hoog in de behoeftepiramide van Maslow dat het alleen nog maar gaat om zelfontplooiing. De mens/werknemer is niet te houden. Die doet lekker waar ie zelf zin in heeft. Eten en een dak boven het hoofd zijn vanzelfsprekend, financieel hoeven we ons ook geen zorgen te maken. Alles is verkrijgbaar en uitwisselbaar, dus is het ergens niet leuk, gaan we weg. Net zo makkelijk.

Lees verder op bijoeben.nl...