Over hoe fijn het is dat je geen idee hebt wat je doet

Je brein doet van alles op de automatische piloot. Gelukkig maar. Het rondpompen van je bloed, ademen, best fijn dat dat allemaal vanzelf gaat. En zo zijn er nog tal van activiteiten die je nu aan het ondernemen bent zonder dat je het echt door hebt. Maar niet alleen deze vitale functies werken door zonder dat je het bewust hebt bedacht. Ook dat je ogen van links naar rechts van letter naar letter bewegen, deze omzetten in taal, de taal koppelen aan kennis en ervaringen en vervolgens een mening vormen is niet iets wat je stap voor stap hoeft te bedenken. Een bladzijde heb je al omgeslagen voordat je door had dat je al zover was. Je verwerkt de geluiden om je heen, je slaat een vlieg weg, je knijpt met je ogen voor het licht, je krijgt kippenvel, je gaat even anders zitten, je krabt aan je been, je kijkt even weg omdat je iets wil laten bezinken.

Zelfs mensen die na een ongeval in vegetatieve toestand (hersendood) verder leven kunnen nog reageren op simpele vragen. Er zijn nog steeds processen actief die automatisch gedrag aansturen, ondanks dat de mensen niet meer bij bewustzijn zijn of ooit zullen komen.

Vroeger ging er een leuk geintje door de klas. Als je het niet kent, doe eens even mee.
Trek met je vinger 30 seconden aan het lusje van je riem aan je broek aan de voorkant. Heb je geen lusje, haak dan je vinger achter iets anders (de tafel, de leuning) en trek 30 seconden omhoog.
Laat je vinger los en leg je arm ontspannen neer.
Zie wat je doet? Voel je je arm omhoog gaan? Dat was je helemaal niet van plan. Maar toch deed je het. Jij. Niemand anders.

Mensen die paddo's gebruiken zien altijd roze olifantjes. Dat komt niet door de werkzame stoffen in de paddo's, dat komt omdat iedereen altijd zegt dat je roze olifantjes gaat zien als je paddo's gebruikt. Je hersenen werken op dat moment niet 'normaal', maar vallen terug op basisfuncties. En daar staat ergens opgeslagen dat je roze olifantjes ziet als je paddo's gebruikt. Dus dan wordt dat voor je geregeld.

Hoe werkt dat?

Lees verder op bijoeben.nl.

Over de lange weg die leidt naar geluk op de werkvloer

Over het belang van geluk op de werkvloer is eigenlijk iedereen het wel eens. En of het nou geluk genoemd moet worden of niet, medewerkertevredenheid, betrokkenheid, bevlogenheid, het zijn dossiers die wel ergens tijdens directievergaderingen op de agenda voorbij komen. Toch krijgt het uiteindelijk maar een beperkte hoeveelheid aandacht. De waan van de dag en de korte termijn winst winnen het van investeringen in de medewerkers. In mijn praktijk kom ik dit vaak tegen. Iets te vaak, wat mij betreft.

De arbeidsmarkt is volop in beweging, daardoor is er veel talent beschikbaar. Dat is fijn voor organisaties, want die kunnen dat talent aantrekken. Er gaat veel geld naar arbeidsmarktcampagnes om dat talent te verleiden aan boord te komen. Het is vrij gebruikelijk om het aantal sollicitanten te meten voor en na de campagne, waarmee je de effectiviteit van de campagne en dus de return on investment (ROI) kunt berekenen.
Maar met de achterdeur open kun je werven wat je wil, dan haal je je groeidoelstellingen niet. En organisaties, zeker organisaties in handen van investeerders, willen groeien.

Lees verder op bijoeben.nl.

Over wat ons gelukkig maakt

Onderweg naar mijn nieuwe boek deel ik graag mijn inzichten. Soms als losse blog, soms een paragraaf die ik heb geschreven. Hieronder een stuk dat in de inleiding terug zal komen. Hierin ga ik in op de vraag wat ons gelukkig maakt. Laat je me weten wat je er van vindt?

In ‘En nu jij!’ leg ik uit dat het hebben van doelen belangrijk is en zelfs een voorwaarde voor gelukkig leven. We hebben het nodig een beetje te dromen over de plek waar het leven nóg beter zal zijn, de fase waarin we ons nóg gelukkiger zullen voelen. De lokroep van dit beeld houdt ons nieuwsgierig en levenslustig. Die nieuwsgierigheid en onze verwachtingen over het leven stráks kunnen ons huidige leven verrijken. Wie verwacht dat de manier waarop hij werkt, de invulling van zijn vrije tijd of relatie, straks leuker zal zijn, máákt ook meer van zijn baan, liefdesleven en hobby’s, blijkt uit onderzoek. Mensen met plannen hebben meer plezier, intensere contacten en zijn gemotiveerder.
Het bereiken van doelen is ook belangrijk, zodat je successen kunt vieren en het idee hebt dat je vooruit komt. Ook leg ik uit dat het niet gaat om de ‘pursuit of happiness’, een streven naar geluk, maar dat het gaat om gelukkig zijn in het heden.

Gelukkig zijn is niet af te dwingen, maar wel te stimuleren. ‘En nu jij!’ is een soort handboek om zoveel mogelijk geluk uit je werk te halen. De basis daarin is mijn geluksmodel.

Lees verder op bijoeben.nl.