zondag 31 mei 2015

Over een jarig maar niet overjarig boek dat je moet lezen

Deze week bestaat het boek 'Dromen, durven, doen' van Ben Tiggelaar tien jaar. Een absolute bestseller en zeker één van mijn favoriete items in mijn boekenkast.
Donderdag vertelde Ben Tiggelaar bij BNR over een volledig herziene versie van het boek. Zijn uitgever leek het een goed idee het populaire boek te moderniseren.

In het afgelopen decennium is er veel veranderd in de arbeidsmarkt. Er zijn veel meer ZZP’ers, maar ook mensen in loondienst moeten zich steeds meer als ondernemer gedragen. De werkomgeving is flexibeler, de arbeidsmobiliteit is verder gestegen en de noodzaak om zelf stappen te zetten is groter geworden. De crisis zorgt ervoor dat je eruit moet springen. Er wordt meer lef van mensen gevraagd en er zijn ook steeds meer mensen die lef tonen. Het is eten of gegeten worden. Leuk werk hebben is randvoorwaarde geworden voor het hebben van succes. Doe je werk waar je niet enthousiast over bent, straal je minder uit, lever je minder op, dan ben jij de eerste die de volgende reorganisatie niet overleeft.

In het interview bij BNR vertelt Tiggelaar dat er weliswaar in de arbeidsmarkt veel veranderd is, maar dat het gedrag van mensen in wezen gelijk is gebleven. De resultaten uit zijn (uitgebreide) onderzoek dat ten grondslag ligt aan het boek zijn nog steeds toepasbaar. "Zo snel evolueert de mens nu ook weer niet", aldus Tiggelaar.

Lees verder op bijoeben.nl.

dinsdag 26 mei 2015

Over een geluksmodel dat iedere organisatie zou kunnen gebruiken

"Als je medewerkers vrijheid geeft zullen zij meer verantwoordelijk gaan handelen", concludeerde ik in mijn blog van 5 mei dit jaar. Ik baseerde mij op boeken en andere schrijfsels van Ben Kuiken en Jeffrey Wijnberg. Een mooi thema, zo op Bevrijdingsdag.

De tevredenheid, de productiviteit, de klantgerichtheid, het rendement en de ontwikkeling van een medewerker in een organisatie zijn lang niet altijd op elkaar uitgelijnd. Dit terwijl ze veel meer met elkaar te maken hebben dan het misschien zou lijken.

Ik ga weer eens op zoek naar 'connecting the dots'. Er is een hoop geschreven over hoe je medewerkers zo aanstuurt dat je er zoveel mogelijk aan hebt. Waar ligt nou de balans tussen al die waarheden? Uiteindelijk heeft dit voor mij uitgemond in een nieuw model.

Lees verder op bijoeben.nl.

zaterdag 23 mei 2015

Over de rol van de Staat in het handhaven van jouw geluk

Het gemiddelde geluk van de Nederlanders was 7,4 op een schaal van 1 tot 10 in het 'World Happiness Report 2015'. Daarmee staat Nederland op de zevende plek van de wereld. Mooi. Nummer 1 Zwitserland heeft een 7,6. We doen lekker mee, zou je kunnen zeggen.
Aan de andere kant: halen we een tweede plaats op een WK voetbal zijn we diep bedroefd. 

Dus we zijn best wel een beetje heel erg gelukkig hier. Waarschijnlijk. Vinden in ieder geval die lui van dat rapport. En die lijken er verstand van te hebben.

Ik ben op zoek gegaan naar het antwoord op de vraag of geluk nou komt door economische groei of andersom. En waarom Nederland nou op een zevende plaats staat. Wat de rol van de overheid daarin is. En hoe blij we daar nou mee zouden moeten zijn.

Lees verder op bijoeben.nl.

zondag 10 mei 2015

Over wat we nou eigenlijk aan het nastreven zijn

"Geluk is blijven verlangen naar wat je al hebt.". Dat was het antwoord dat ik een van onze young aan refereerde. De jonge collega vroeg naar de definitie van geluk. Deze definitie leerde ik in Cambridge. En hij is erg mooi.
professionals vorige week donderdag gaf. We gaven voor de tweede maal onze training 'En nu ik'. Een tweedaagse training over doelen, assertiviteit, zelfvertrouwen, beïnvloeding, conditionering, mentale instelling en geluk, waar ik al eerder

Geluk is erg persoonlijk. Voor gelukkig worden is geen standaard werkwijze beschikbaar, wel is de allerbelangrijkste voorwaarde dat je weet wat voor jou geluk definieert.

Twee maanden terug schreef ik over de definitie van rijkdom. Ik concludeerde: echt rijk word je als je de vrijheid hebt je leven zo in te richten zoals je dat zelf wil.
In die blog had ik het kort over goede doelen op het gebied van ontwikkelingshulp. Over de vraag waarom wij onze denkbeelden over geluk opdringen aan de rest van de wereld.

Geluk, gelukkig worden, gelukkig zijn, jezelf zijn, je passie volgen en aan de andere kant stress, en burn-out zijn enorm populaire thema's. Ik schrijf nu mijn 116e blog en het grootste deel draait om deze onderwerpen. Mijn boekenkast staat er vol mee en mijn newsfeeds overspoelen mij met nieuwe informatie. We zijn er maar druk mee. Gelukzoekers.

Lees verder op bijoeben.nl.

dinsdag 5 mei 2015

Over de relatie tussen vrijheid, authenticiteit en ethiek

"De aanwezigheid van kinderen maakt het makkelijker om te doen wat juist is.", aldus Ben Tiggelaar in zijn column van deze week. Hij schrijft dat ons gedrag wordt gestuurd door wat we hier en nu ervaren en als er kinderen bij zijn, acteren we anders dan onder collega's. Echter, hoe meer we dingen op ons werk doen die we eigenlijk verwerpelijk vinden, hoe meer we ontevreden zijn over onszelf. We laten ons sturen door onze omgeving, maar zijn vervolgens ontevreden over het resultaat.

In het FD staat deze week een artikel over ex-topmanager van Unilever Hans Dröge. Dröge vertelt over hoe zijn oude baas, Unliver-ceo Paul Polman, zijn speeches vaak begint met iets te vertellen over zijn privéleven. Dat dat hem authentiek maakt.
Authenticiteit betekent ook dat je je kwetsbaar mag opstellen, onderschrijft Döge, net als ik twee weken geleden al aanhaalde. Vervolgens maakt Dröge de stap van authenticiteit naar ethiek.
De toenemende transparantie en technologische ontwikkelingen, vaak samengevat onder de noemer 'digitale transformatie', vragen erom dat organisaties zich meer en meer om de consument heen gaan organiseren. En die consument bepaalt zelf waar hij koopt. 'Digital engagement' is de lastig te vinden sleutel om de consument aan je te binden.
Organisaties waar geen authentieke leiders de scepter zwaaien en waar niet ethisch gehandeld wordt vallen genadeloos door de mand. Goed leiderschap kan dus alleen maar gepaard gaan met authenticiteit.
Maar net zoals klanten alleen maar verbinden met een organisatie als daar kernwaarden als authenticiteit en ethiek te vinden zijn, willen medewerkers van die organisatie dat ook ervaren. Het is als het intrappen van een open deur om te zeggen dat consumenten en medewerkers dezelfde mensen zijn en dat de ontwikkelingen in hun gedrag dezelfde zijn.

Lees verder op bijoeben.nl.