Doordenkend over mijn vorige blog heb ik toch nog wel wat toe te voegen.
Ik sloot af met de oproep "Ren mee!". Maar we moeten misschien niet altijd alleen maar rennen. We moeten niet altijd alleen maar vooruit willen. We moeten wel in beweging blijven (stilstand is immers achteruitgang), maar juist ook af en toe eens even stil staan en achterom kijken om te kijken hoe ver we al zijn gekomen. Om ons heen kijken om te zien waar we zijn.
Verandering is een ingewikkeld proces. Mensen zijn in beginsel tegen verandering, maar achterblijven bij de rest is ook geen optie. We moeten verandering wat minder zien als een reis met een doel, maar misschien wat meer als trektocht. Met tussendoelen. Als je kleine stapjes plant, bereik je ook nog eens een doel. Nomaden trekken naar een plaats waar voedsel, landbouwgrond of handel te vinden is. Het doel is overleven. Trekken is noodzaak.
Lees verder op bijoeben.nl...
zondag 9 mei 2010
zaterdag 8 mei 2010
Over veranderen
Gisteren vroeg iemand mij waar die blogs nou eigenlijk over gaan. Wat er de bedoeling eigenlijk van is. Dat vraag ik mezelf ook geregeld af. Ik doe de vraag altijd af met "ik schrijf de gedachte van me af, zodat ik het kwijt ben". Maar dat is natuurlijk niet zo. Sterker nog, iedere blog roept weer nieuwe vragen op. Daarom gaan ze ook maar over een paar onderwerpen en volgen ze elkaar op. Min of meer om en om zag ik laatst.
Ik constateer twee rode draden: loopbaanontwikkeling en kenniswerken. En in mijn stuk over resourceplanning wordt kenniswerken cq het nieuwe werken ook als reden genoemd voor werknemers om voor een werkgever te kiezen. Kenniswerken als randvoorwaarde voor loopbaanontwikkeling.
Ik constateer twee rode draden: loopbaanontwikkeling en kenniswerken. En in mijn stuk over resourceplanning wordt kenniswerken cq het nieuwe werken ook als reden genoemd voor werknemers om voor een werkgever te kiezen. Kenniswerken als randvoorwaarde voor loopbaanontwikkeling.
Kennis is macht. Tegelijkertijd zei Noch Lao Tze: "Hoe meer je weet, hoe minder je weet", wat aangeeft dat het niet altijd beter is om veel te (willen) weten. Omdat je dan uiteindelijk tot de conclusie komt dat er nog veel meer is wat je niet weet. Veel weten betekent ook meer weten dan anderen. Meer weten dan anderen betekent dat je in sommige gevallen niet begrepen wordt of dat je vertraagd wordt doordat anderen uitleg vragen of overtuigd moeten worden.
Lees verder op bijoeben.nl...
Lees verder op bijoeben.nl...
vrijdag 7 mei 2010
Over randvoorwaarden en afhankelijkheid
Eerst een anekdote:
Vorige maand lag mijn internetverbinding er uit thuis. Met mijn semi-technische kennis heb ik van alles geprobeerd om het te fixen, maar ik kwam er niet uit. Een hulplijn inschakelen dus. Die van Ziggo. Verrassend genoeg was die zomaar bereikbaar op Tweede Paasdag. Nou ja, natuurlijk eerst even in de wacht naar vreselijke muziek luisteren... Ik was er van overtuigd dat het probleem niet aan mijn hard- of software lag, want ik kon wel mijn router bereiken maar niet het internet op, ook niet vanaf de laptop van vrouwlief. Daar dacht de behulpzame Ziggo-medewerker anders over. Of ik de modem al eens gereboot had. En de router dan. Of ik dan even via start... Jaja, cmd, ipconfig, precies ja. O, dat stond ook allemaal goed. Instellingen resetten, nog eens rebooten... Mijn standpunt dat het niet aan mijn spullen lag, hield lang stand. Na 20 minuten (het gesprek heeft me achteraf 10 euro gekost...) bleek toch dat het aan mijn router lag. Met draadje vanaf m'n modem deed ie het namelijk wel. Dat had ik inderdaad nog niet geprobeerd... Dus ik moest de leverancier van m'n router maar gaan bellen (die lleen binnen kantooruren bereikbaar is). Of ik verder nog vragen had. Dan een prettige dag toegewest. Ja, hetzelfde. Na een paar dagen deed m'n draadloze verbinding het overigens ineens weer, vanzelf. Ook boeiend.
Mijn carrière begon ik bij Lost Boys. Lost Boys was en is een van de grootste spelers in de vaderlandse online marketingbranche. Toen ik daar begon waren de spetters van de geknapte internetzeepbel redelijk opgedroogd, maar de vlekken waren nog zichtbaar. Internet was een hype. Ik weet nog wel dat mensen riepen dat ze 'niet mee gingen doen aan die onzin' en dat er mensen waren die 'er niet in geloofden'. Anno 2010 is internet allang niet meer weg te denken uit de samenleving. Het is zo vanzelfsprekend als water uit de kraan. Maar aan die vanzelfsprekendheid hangt ook afhankelijkheid.
Over een eeuw of wat kijkt men terug en noemt deze tijd de 'informatiseringsrevolutie' of misschien nog 'automatiseringsrevolutie'. We zijn al een heel eind, maar hebben ook nog wel een lange weg te gaan. Een telefoonnummer, een vacature, een route, een definitie, je zoekt het allemaal even op internet op. Googelen is een populair werkwoord. Daarnaast hebben we de hele 'nieuwe werken'-discussie.
Lees verder op bijoeben.nl...
Vorige maand lag mijn internetverbinding er uit thuis. Met mijn semi-technische kennis heb ik van alles geprobeerd om het te fixen, maar ik kwam er niet uit. Een hulplijn inschakelen dus. Die van Ziggo. Verrassend genoeg was die zomaar bereikbaar op Tweede Paasdag. Nou ja, natuurlijk eerst even in de wacht naar vreselijke muziek luisteren... Ik was er van overtuigd dat het probleem niet aan mijn hard- of software lag, want ik kon wel mijn router bereiken maar niet het internet op, ook niet vanaf de laptop van vrouwlief. Daar dacht de behulpzame Ziggo-medewerker anders over. Of ik de modem al eens gereboot had. En de router dan. Of ik dan even via start... Jaja, cmd, ipconfig, precies ja. O, dat stond ook allemaal goed. Instellingen resetten, nog eens rebooten... Mijn standpunt dat het niet aan mijn spullen lag, hield lang stand. Na 20 minuten (het gesprek heeft me achteraf 10 euro gekost...) bleek toch dat het aan mijn router lag. Met draadje vanaf m'n modem deed ie het namelijk wel. Dat had ik inderdaad nog niet geprobeerd... Dus ik moest de leverancier van m'n router maar gaan bellen (die lleen binnen kantooruren bereikbaar is). Of ik verder nog vragen had. Dan een prettige dag toegewest. Ja, hetzelfde. Na een paar dagen deed m'n draadloze verbinding het overigens ineens weer, vanzelf. Ook boeiend.
Mijn carrière begon ik bij Lost Boys. Lost Boys was en is een van de grootste spelers in de vaderlandse online marketingbranche. Toen ik daar begon waren de spetters van de geknapte internetzeepbel redelijk opgedroogd, maar de vlekken waren nog zichtbaar. Internet was een hype. Ik weet nog wel dat mensen riepen dat ze 'niet mee gingen doen aan die onzin' en dat er mensen waren die 'er niet in geloofden'. Anno 2010 is internet allang niet meer weg te denken uit de samenleving. Het is zo vanzelfsprekend als water uit de kraan. Maar aan die vanzelfsprekendheid hangt ook afhankelijkheid.
Over een eeuw of wat kijkt men terug en noemt deze tijd de 'informatiseringsrevolutie' of misschien nog 'automatiseringsrevolutie'. We zijn al een heel eind, maar hebben ook nog wel een lange weg te gaan. Een telefoonnummer, een vacature, een route, een definitie, je zoekt het allemaal even op internet op. Googelen is een populair werkwoord. Daarnaast hebben we de hele 'nieuwe werken'-discussie.
Lees verder op bijoeben.nl...
Abonneren op:
Posts (Atom)