Vanmiddag las ik de nieuwe column van Ben Tiggelaar. Over dat te veel jezelf zijn niet goed is. Te is nooit goed. Behalve de bekende uitzonderingen 'tevreden' en 'tequila'.Tiggelaar haalt een onderzoek aan van Insead-hoogleraar Herminia Ibarra. Ibarra beschrijft de 'Authenticity Paradox'. 'Jezelf zijn' is belangrijk. Een voorwaarde voor geluk. Maar 'jezelf zijn' is ook je comfort zone. Je kunt ook je beste kant van jezelf proberen te laten zien door juist een rol te spelen.
Je kunt jezelf ziek maken omdat je jezelf niet bent. Een burn-out is het ultieme bewijs dat het verdomde lastig is ‘jezelf’ te zijn. Er zijn altijd meerdere versies van jezelf en die kunnen met elkaar in conflict zijn.
Ibarra betoogt dat het juist goed is af en toe eens te proberen een andere versie van jezelf te zijn. Kijk af van anderen. Bedenk wie je helden zijn en waarom ze dat dan zijn. Pak die delen en smeed daar een nieuwe versie van jezelf van door het gedrag of de acties te kopiëren. Kom er achter wat goed voelt.
Afgelopen dinsdag heb ik geprobeerd het boek 'De zin van onzin' van Jeffrey Wijnberg uit te lezen in het vliegtuig. Dat is me net niet gelukt, maar ik heb weer een hoop geleerd.
