Over emotionele zakelijkheid

Mooie column van Ben weer deze week. Ben is mijn held. Ben heeft ook altijd gelijk. Ben geeft mij veel inspiratie. Hij geeft me veel triggers voor mijn blogs. En ik hou van zijn boeken. Heb hem een keer 'live' mogen meemaken tijdens een Management Development workshop.
Zo, genoeg daarover. Ik dwaal af. Denk dat het wel duidelijk is. Terug naar de boodschap uit de column.

Werk als roeping. Mensen die werken omdat ze het willen, het leuk vinden en erin geloven. Niet voor het geld, niet voor hun ontwikkeling, maar om iets bij te dragen. Om het verschil te maken. Hoe mooi is dat?

Lees verder op bijoeben.nl...

Over komkommers en MegaHertz

Het nieuws wordt weer serieuzer. De komkommertijd begint tegen haar einde te lopen. Het is goed dat iedereen weer op stoom komt. Hopelijk heeft de rust weer wat opgeleverd. Rust na hectiek is de ideale combinatie om inspiratie te krijgen.

Inspiratie komt het best naar boven wanneer je eerst veel informatie tot je neemt, dat je daar veel mee bezig bent. Je hersenen zijn dan druk en werken op een hoge frequentie (ook echt meetbaar in megahertz). Wanneer je vervolgens een moment rust hebt, je hersens tot rust komen (op een lage frequentie draaien) en je eigenlijk nergens aan denkt en zeker niet aan je probleem/casus krijg je je eureka-moment. Vakanties zijn daarom vaak een goeie plek voor heldere vernieuwende inzichten. Voor je vakantie ben je druk, probeer je al je werkzaamheden af te ronden, over te dragen en nog net even al je problemen op te lossen. Dat lukt natuurlijk niet, je vertrekt gestresst en laat het vervolgens langzaam van je af glijden. Je tweede week vakantie kan het dan komen...

Lees verder op bijoeben.nl...

Over oude en nieuwe schoenen

Eigenlijk zijn we maar verwend. We leven in constante ontevredenheid over blijven of gaan en het gras van de buren. We hebben quarter life crises en dertigerssyndromen. Weten niet wat we met ons zelf aan moeten.

'We' zijn in dit geval de generaties Y en Net (zie ook mijn pagina over resourceplanning). Het probleem met deze groep is dat we de basis (huis, inkomen) op orde hebben, dit ook als vanzelfsprekendheid zien en daardoor veel meer risico's nemen, die door eerdere generaties veel te gevaarlijk werden geacht. We zitten te vroeg te hoog in de pyramide van Maslow. Jobhoppen, ZZP'en, het kan allemaal. Tot je 65e loyaal blijven aan je baas is echt iets van vroeger. Nog even los van de vraag of dat niet tot 67 moet.
We willen niks missen en de top bereiken. En dat ook nog tegelijkertijd.

Mijn generatie legt vluchtige contacten, kent iedereen. Als het moet via-via. Met dank aan de social media. Daarnaast hebben we met de toegankelijkheid van internet cq de kenniseconomie alle kennis en alle antwoorden met een belletje of muisklik onder handbereik. Lang leve Google, LinkedIn, Facebook, Hyves. Ieder probleem kunnen we oplossen. Een wifipuntje binnen bereik (en waar heb je dat niet?) of een smartphone in de hand en je kan los.

Lees verder op bijoeben.nl...