zondag 3 september 2017

Over een gekleurde bril

"Help, op welk liedje lijkt dit liedje?" las ik op mijn scherm. Een appje van een vriendin. Hmmm, even luisteren. "Vooral het snelle stukje aan het begin." Ik hoorde iets wat leek op een nummer van Clapton. Deze? Nee. Maar die bedoelde ik ook niet. Die piano lijkt op iets van Simply Red. Maar dat was het ook niet. Eigenlijk een onmogelijke vraag. Want hoe kom ik er nou achter wat zij hoort in een nummer? Dat wat zij hoort hoeft helemaal niet te zijn wat ik hoor.
"Heb het idee dat het op een nummer uit de 80's lijkt en de tekst 'I don't know where I'm going' bevat", voegde ze toe. Mijn muziekkennis werd op de proef gesteld. Luisteren. Nog een keer luisteren. Nu ben ik ook muzikant. De technische benadering dan maar. "Dat snelle stukje aan het begin is een heel vaak gebruikt rijtje aflopende akkoorden", stuurde ik terug. De aanwijzing over de tekst leidde me af. "Dat met 'I don't know where I'm going' en zo'n rijtje akkoorden zit ook in 'Flying Blind' van Ilse DeLange, maar die zal je niet bedoelen", vulde ik aan. En welk nummer van Clapton was het nou? Deze! Nee.
Shit. Ondanks dat ik helemaal niet de wandelende Shazam ben die mensen in mij zien was dit natuurlijk een uitdaging om niet te laten liggen. En ik hoorde wat ze bedoelde. Dacht ik.

Lees verder op bijoeben.nl.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten