Over wat jouw geluksgevoel bepaalt

Gisteravond was ik in de Ziggo Dome bij het concert van John Mayer. Iemand waar ik naar op kijk in vele opzichten. Een geluksmoment. Op de setlijst stond onder meer In the Blood, dat mij inspireerde tot het schrijven van deze blog.

How much of my mother has my mother left in me?
How much of my love will be insane to some degree?
And what about this feeling that I'm never good enough?
Will it wash out in the water, or is it always in the blood?
John Mayer - In the Blood

In mijn vorige blog legde ik mijn stelling 'mensen zijn rare dieren' uit. Een stelling die ik de laatste tijd tenminste een keer per dag gebruik en die altijd wat toelichting vraagt. die toelichting heb ik dus maar opgeschreven vorige week.
We zijn rare dieren en richten ons van nature vooral op overleven en voortplanten. Het uit de weg gaan van gevaar en het voortbestaan van onze soort. Deze biologische en neurologische basis zorgt ervoor dat we behoudend zijn in onze dagelijkse keuzes. Daar hebben we allemaal in meer of mindere mate last van. Natuurlijk brengt het ons ook ontzettend veel, het heeft ons tenminste gebracht waar we nu zijn. Er van uitgaande dat dat een positief iets is.

Hoeveel last we hebben van dit natuurlijke gedrag is erg persoonlijk. Net als er veel meer factoren zijn die uiteindelijk ons geluksgevoel bepalen.

Lees verder op bijoeben.nl.