Over een stapje in het ondiepe

Een paar weken geleden kreeg ik een bal uit onverwachte hoek gekaatst. In onze training 'En nu ik' gaan we op zoek naar wat mensen drijft, wat hun doelen zijn en wat ze tegenhoudt om daar dichterbij in de buurt te komen. De training is erg praktisch en persoonlijk. Na een van de oefeningen, waarin we de vraag beantwoorden wat je zou doen als geld geen beperkende factor zou zijn, stelde één van de deelnemers mij de vraag wat ik zou doen in dat geval. Tot mijn eigen verbazing gaf ik direct in twee prachtige volzinnen antwoord. Een antwoord dat ik zelf nog niet bedacht had, maar ik dus in mijn onderbewuste al eens geformuleerd had. Helaas heb ik de zinnen niet onthouden. Ik was er nogal van onder de indruk. Het kwam erop neer dat ik dan veel meer tijd zou besteden aan de onderwerpen waar we op dat moment mee bezig waren: succes en geluk en waarom we het ons zo moeilijk maken om in de weg daarnaartoe stappen te zetten.
Natuurlijk stelde de slimme, vers getrainde deelnemer mij de vervolgvraag: waarom ga je dat niet doen dan? Ik wist me redelijk te redden dat ik goed op weg was, ik toch echt daar die training stond te geven, maar eigenlijk waren het slappe excuses.
Mijn onderbewuste had gesproken.

Lees verder op bijoeben.nl.