Over uit gaan in plaats van altijd aan

Ik zit op Eerste Paasdag na het Paasontbijt een artikel te lezen van De Correspondent. Ik ben altijd op zoek naar content. Nieuwe inzichten en ideeën. Ik sta 'altijd aan' met een onstilbare honger voor informatie. Informatie om te gebruiken in mijn werk, mijn blogs, mijn boek en mijn trainingen. 

Als je doet wat je leuk vindt, je van je hobby je werk hebt gemaakt, is enerzijds je werk-privébalans optimaal. Je hebt nooit het gevoel aan het werk te zijn en hebt altijd lol. Anderzijds sluipt het risico van 'altijd aan' en dus nooit opladen erin. 

Zeker in een wereld waarin we niets meer 'maken' maar alleen maar managen, vergaderen, overleggen en problemen oplossen is ons werk nooit 'af'. De voldoening van een product dat je zelf hebt gemaakt en naar over je schouder kunt kijken als je aan het eind van de dag naar huis loopt is er niet. 

En doordat de grens tussen werk en privé zo vaag is, is een tegenslag op het werk ook direct een tegenslag privé. Wordt er niet naar je geluisterd op je werk, besta je niet en ben je als mens niet relevant.

Lees verder op bijoeben.nl.